Naar inhoud springen

Isle of Man TT 1932

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Man TT van Man 1932
Snaefell Mountain Course
Officiële naam 1932 Isle of Man Tourist Trophy
Land Vlag van Man Isle of Man
Organisator ACU
Senior TT
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Jimmie Simpson
Eerste Vlag van Ierland Stanley Woods
Tweede Vlag van Schotland Jimmie Guthrie
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Jimmie Simpson
Junior TT
Snelste ronde Vlag van Ierland Stanley Woods
Eerste Vlag van Ierland Stanley Woods
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Wal Handley
Derde Vlag van Ierland Henry Tyrell-Smith
Lightweight TT
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Leo Davenport
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Walker
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Wal Handley

De Isle of Man TT 1932 was de eenentwintigste uitvoering van de Isle of Man TT. Ze werd verreden op de Snaefell Mountain Course, een stratencircuit op het eiland Man.

Mijlpalen
1933

In 1932 bekeek prins George (de latere koning George V) de wedstrijden vanaf de tribune bij Creg-ny-Baa. Rudge had de handschoen opgepakt maar Norton won alle podiumplaatsen in de Senior TT, die werd gewonnen door Stanley Woods. In de Junior TT moest Stanley Woods hard knokken tegen de Rudge-coureurs Wal Handley en Henry Tyrell-Smith, maar Woods wist toch te winnen. Rudge stond nog met lege handen en hoopte op de Lightweight TT, maar daar werd Graham Walker verrassend verslagen door de outsider Leo Davenport met een New Imperial.

Jimmie Simpson leidde de Senior TT aanvankelijk en reed ook de snelste ronde, maar hij werd derde achter zijn teamgenoten Stanley Woods en Jimmie Guthrie.

Uitslag Senior TT

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Ierland Stanley Woods Norton 3:19"40'0 79,38 mph
2 Vlag van Schotland Jimmie Guthrie Norton 3:21"59'0 78,47 mph
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jimmie Simpson Norton 3:22"13'0 78,38 mph
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ernie Nott Rudge 3:22"19'0 78,34 mph
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Dodson Excelsior 3:25"09'0 77,26 mph
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Walker Rudge 3:27"35'0 76,36 mph
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Duncan Cotton 3:29"08'0 75,79 mph
8 Vlag van Ierland Henry Tyrell-Smith Rudge 3:29"23'0 75,70 mph
9 Vlag van Australië Arthur Simcock Sunbeam 3:38"56'0 72,40 mph
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Gilbert Emery Sunbeam 3:39"02'0 72,36 mph
11 F. Franconi Velocette 3:40"37'0 71,84 mph
12 J. Pringle Norton 3:41"44'0 71,48 mph
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Vic Brittain Sunbeam 3:42"47'0 71,15 mph
14 F. Brand Jawa 3:47"12'0 69,76 mph
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Longman Douglas 3:49"45'0 68,99 mph
16 P. Walls Rudge 3:51"35'0 68,44 mph
17 D. Brewster Excelsior 3:53"07'0 67,99 mph
18 Ted Merrill Excelsior 3:53"58'0 67,74 mph

Niet gefinisht

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Syd Crabtree Excelsior
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wal Handley Rudge Val
Vlag van Engeland Percy "Tim" Hunt Norton
Vlag van Ierland Paddy Johnston Cotton
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jimmy Lind Velocette
Harry Meageen Norton

Stanley Woods won de Junior TT niet zo makkelijk dan later in de week de Senior TT. In de Junior werd hij voortduren opgejaagd door Wal Handley en Henry Tyrell-Smith. Woods reed echter een nieuw ronderecord en aan het einde had hij exact twee minuten voorsprong op Handley.

Uitslag Junior TT

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Ierland Stanley Woods Norton 3:25"25'0 77,16 mph
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wal Handley Rudge 3:27"25'0 76,36 mph
3 Vlag van Ierland Henry Tyrell-Smith Rudge 3:34"08'0 74,02 mph
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Dodson Excelsior 3:36"14'0 73,30 mph
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Walker Rudge 3:36"54'0 73,08 mph
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Archer Velocette 3:40"00'0 72,05 mph
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Leo Davenport New Imperial 3:40"20'0 71,94 mph
Vlag van Canada 1921-1957 Alec Bennett Velocette
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Syd Gleave New Imperial 3:45"14'0 70,37 mph
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Williams Velocette 3:49"23'0 69,10 mph
11 E. Self Velocette 3:57"01'0 68,32 mph
12 D. Brewster Velocette 3:59"38'0 66,14 mph
13 Vlag van Oostenrijk Otto Steinfellner Rudge 3:59"39'0 66,13 mph
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk C. Barrow OK Supreme 4:01"02'0 65,76 mph

Niet gefinisht

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Schotland Jimmie Guthrie Norton
Vlag van Engeland Percy "Tim" Hunt Norton
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jimmy Lind Velocette
Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Longman Excelsior
Harry Meageen Velocette
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ted Mellors New Imperial
Ted Merrill Excelsior
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ernie Nott Rudge
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jimmie Simpson Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Willis Velocette

Lightweight TT

[bewerken | brontekst bewerken]

Men verwachtte in elk geval een overwinning voor Rudge, dat pas in 1931 een nieuwe 250cc-racer had uitgebracht. In plaats daarvan won een outsider, Leo Davenport, met een New Imperial. Davenport lag aan het einde van de eerste ronde nog op de vijfde plaats, maar vocht zich naar voren om de Rudge-rijders Graham Walker en Wal Handley te verslaan.

Uitslag Lightweight TT

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Leo Davenport New Imperial 3:44"53'0 70,48 mph
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Walker Rudge 3:46"13'0 70,07 mph
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wal Handley Rudge 3:46"53'0 69,86 mph
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Spann New Imperial 3:52"55'0 68,05 mph
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Tattersall CTS 4:01"36'0 65,61 mph
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk D. Fairweather Cotton 4:06"10'0 64,39 mph
7 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jimmy Lind OK Supreme 4:13"43'0 62,47 mph
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk H. Warburton Excelsior 4:26"42'0 59,43 mph

Niet gefinisht

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk C. Barrow OK Supreme
Vlag van Verenigd Koninkrijk Syd Crabtree Excelsior
Vlag van Verenigd Koninkrijk George Himing Rudge
Vlag van Ierland Paddy Johnston Cotton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Longman Excelsior
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ernie Nott Rudge
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Joe Sarkis OK Supreme
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Williams Rudge

Handley's Corner

[bewerken | brontekst bewerken]

De S-bocht Handley's Corner dankt zijn naam aan de coureur Wal Handley. In 1932 was Handley in topvorm. Hij werd tweede in de Lightweight TT en derde in de Junior TT. In de Senior TT viel hij echter bij Ballamenagh Corner in de buurt van Kirk Michael. Handley reed ongeveer 135 km/h en remde hard voor de S-bocht, maar zijn voorwiel blokkeerde en de Rudge vloog over de kop. Handley bleef (tijdelijk) verlamd op de weg liggen, naast de motorfiets waarvan het gas nog vol open stond. Bovendien lekte er benzine uit de tank, waardoor Handley zelf doorweekt werd en bang was voor brand. Dat gebeurde gelukkig niet en enige uren later kon Handley in Nobles Hospital in Douglas zijn verhaal met zijn gebruikelijke humor vertellen aan Geoff Davison, een voormalig coureur en in die tijd al kroniekschrijver van de TT-races. Aanvankelijk kreeg de boerderij aan de linkerkant van de weg de naam "Handley's Cottage", maar toen die de nieuwe naam "Smithy Cottage" kreeg werd de bocht zelf "Handley's Corner" genoemd. Handley zelf gaf als oorzaak van het ongeluk dat zijn motor niet goed liep en dat hij daardoor misschien te veel risico had genomen. In die tijd waren er nog weinig marshals bij deze bocht en Handley werd geholpen door een bewoner van een naburige cottage.